(Mt 7, 21-29)

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie każdy, kto mówi Mi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” Wtedy oświadczę im: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości”.
Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.
Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».
Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie.

Pomiędzy słuchaniem a wykonaniem jest szczelina. Szczelinę tę wypełnia wahanie, czyli twoje człowieczeństwo przygniecione grzechem pierworodnym. Trudno je wyciągnąć stamtąd i dokładnie obejrzeć, wymyka się i wyślizguje jak dżdżownica. Jednak jest tam na pewno, czujesz je codziennie, zanim wykonasz krok, prowadzący do Boga.

Nie bój się wahania, ono jest tu, na ziemi, świadectwem twojej wolności.

---

tagi: ewangelia 

	Czarny
	27 czerwca 2024 12:17

4     354    3 zaloguj sie by polubić