(Łk 9, 22-25)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie».
Potem mówił do wszystkich: «Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść dla człowieka, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?».

Życie jest przereklamowane. Nie jest takie ważne, jakby się wydawało nam, żyjącym. Myślisz, że jest ono wszystkim, ponieważ otacza cię zewsząd, myślisz też, że warto zastanawiać się nad jego sensem tak, jakby ten sens istniał niezależnie od ciebie. Zdajesz sobie jednak również sprawę, że te twoje życie wkrótce się skończy i pozostanie po nim tylko jego konsekwencja, rzeczywista, która zdmuchnie twoje rozważania jak watę.

Może więc ważniejszy jest kierunek, czy też zwrot, który nadajesz teraźniejszości, dzień w dzień, trud w trud, bo to z nich wyniknie brama, do której dojdziesz? Możliwości są zawsze dwie: w tył lub w przód, w przekleństwo lub w błogosławieństwo. Albo, mówiąc inaczej: w swoje życie lub w Jego śmierć. Tylko dwa zwroty, chyba dla ułatwienia.

Bóg, wszechmocny i wszechmądry, ustalił cierpnie jako fragment swej przyszłości. Zrobił to ze względu na twoją osobę, by wskazać ci fakt istnienia wyboru i przy okazji podpowiedzieć, całym swoim ciałem, podpowiedzieć tobie…

Jeśli pójdziesz tam, gdzie On, śmierć ani bezsens cię nie dogonią, choć będą szarpać ci łydki, jak nieszczęśliwe psy.

---

tagi: ewangelia 

	Czarny
	15 lutego 2024 10:48

2     366    6 zaloguj sie by polubić