"a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł"

W tych słowach zawarte jest, w sposób pośredni, objawienie Trójcy Świętej.

Piękne.

Mnie zdumiewa.fakt, że każdy czytający te proste i w sumie przeznaczone także i dla prostaczków opowieści, widzi w nich coś odmiennie pięknego. I dotyczy to także każdego z nas osobno. Ewangelie na  co dzień zataczają czasami roczne czasami czteroletnie kręgi i gdy się nad  nimi człowiek ponownie pochyla, zawsze dostrzeże coś NOWEGO. 

Z samego Chrztu świętego uczestniczy Pan w misji Kościoła głoszenia Ewangelii, choć nie jest to misja urzędowa. Trzeba oczywiście starać się, by głosić prawdę, a nie odczucia. Dlatego potrzebna jest systematyczna praca duchowa, by dochodzić do zrozumienia prawdy. To jest obowiązek każdego człowieka na tyle, na ile potrafi to robić, a każdy potrafi, byleby chciał.

Jeszcze w nawiązaniu do dzisiejszej Ewangelii, to Bóg Ojciec w wieczności wypowiada siebie, całą swoją istotę, Słowo, czyli Syna Bożego. Stąd tylko Syn, przebywający w łonie Ojca, zna istotę Ojca Dlatego my, stworzeni na obraz i podobieństwo Boże, mamy wypowiadać istotę danej rzeczy, danej sprawy, czyli prawdę.

W pewnym miejscu Nowego Testamentu pada taka prośba: módlcie za nas, by Pan otworzył nasze usta do wypowiedzenia prawdy, Chrystusa (bądź też: prawdy Chrystusa).

Ta prawda jest najpierw zrozumiana w naszym rozumie, w duchu ludzkim, a także wierzona, gdyż - jako objawiona - przekracza zdolności pojęcia przez nasz rozum. Następnie człowiek w swoim rozumie opisuje tę prawdę w kilku słowach i dopiero wypowiada te słowa swoimi ustami. Natomiast druga osoba musi w swoimu duchu wykonać pracę duchową swoim rozumem, by zrozumieć prawdę.

"Nie udało Mu się jednak zachować tego faktu w tajemnicy"

Intuicja mi mówi, że to było celowe. Nawet ta fraza o tym trochę świadczy "Im bardziej przykazywał tym gorliwiej to rozgłaszali".

Mój komentarz więc byłby taki: Jezus chciał, żeby wieść o uzdrowieniu się rozeszła. Po to żeby jego nauki dotrały do większej liczby osób. Tak myślę.

"Czy po to wnosi się światło, by je umieścić pod korcem?"

Jeśli chodzi o to "westchnienie" to mógł to być równie dobrze głęboki oddech. Jakoś westchnienie mi tu nie pasuje. Ale to takie bardziej odczucia.

Tak. I konsekwencje te ciągle są wśród nas. Wciąż z nich czerpiemy, nie zawsze właściwie.