(J 4, 43-54)
Jezus odszedł z Samarii i udał się do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie, kiedy jednak przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto.
Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on już bowiem umierający. Jezus rzekł do niego: «Jeżeli nie zobaczycie znaków i cudów, nie uwierzycie».
Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko».
Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i poszedł.
A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, kiedy poczuł się lepiej. Rzekli mu: «Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka». Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, kiedy Jezus rzekł do niego: «Syn twój żyje». I uwierzył on sam i cała jego rodzina.
Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.

Pan Bóg chciałby, żebyś uwierzył. Stąd Jego znaki i cuda, uzdrawianie na odległość, ślepi, trędowaci, sparaliżowani i martwi. Przenikanie myśli i serc, chodzenie po wodzie, rozmnażanie żywności, wino w wielkich stągwiach do płukania rąk.  Jeśli potrzebujesz rzeczy nadprzyrodzonych – otrzymasz je, wystarczy, byś rozglądał się wokół.

Ale jeśli chcesz, prosisz o cud w tej drastycznej sytuacji, błagasz na kolanach, we łzach, cały skruszony i wciąż nic się nie dzieje, nic nie otrzymujesz, mimo tego, że tak ci na tym zależy, tak tego potrzebujesz, to… spróbuj pomyśleć, z jaką nadzieją Jezus patrzy w tej chwili na ciebie. I z wiarą, że nie zwątpisz…

	Czarny
	11 marca 2024 08:58